“วัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหาร” ระฆังพระราชทานร.๑

วัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดวรมหาวิหาร สร้างขึ้นในสมัยอยุธยา เดิมชื่อ วัดบางว้าใหญ่ (หรือบางหว้าใหญ่) 

ในสมัยธนบุรี สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชทรงสร้างพระราชวังใกล้วัดบางว้าใหญ่ โปรดเกล้าฯ ให้ยกเป็นพระอารามหลวง และโปรดเกล้าให้อัญเชิญพระไตรปิฎกจากนครศรีธรรมราชมาสังคายนา ในสมัยราชการที่ 1 มีการขุดพบระฆังโบราณ เป็นระฆังที่เสียงดี ราชกาลที่ 1 ทรงขอไปไว้ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม และทรงสร้างระฆังพระราชทาน 5 เพื่อเป็นการชดเชย จากนั้นได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า วัดระฆังโฆสิตาราม

ตั้งแต่นั้นมาได้รับการปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ทั่วพระอาราม โดย สมเด็จกรมพระยาเทพสุดาวดี ซึ่งเป็นพระพี่นางองค์ใหญ่ของราชการที่ 1 วัดนี้เคยเป็นที่ประทับของ สมเด็จพระสังฆราชสี ซึ่งเป็นปฐมต้นบรมสังฆราชแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ และ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ในบริเวณวัดมีหอพระไตรปิฎกอันเก่าแก่ เดิมทีเป็นเรือนเก่าของราชกาลที่ 1 เมื่อครั้งเป็น พระราชวรินทร์

สถานที่ตั้งและการเดินทาง

วัดระฆังโฆสิตาราม ตั้งอยู่ที่ ถนนอรุณอมรินทร์ แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานครฯ 10700 การเดินทางสามารถนั่งรถประจำทางสาย 19, 57, 83 หรือนั่งเรือข้ามฟากจากท่าช้างไปยังท่าวัดระฆังได้ เข้าชมได้ทุกวันตั้งแต่เวลา 08.00 – 17.00 น. โดยไม่เสียค่าธรรมเนียมเข้าชม

จุดที่น่าสนใจและสถานที่ใกล้เคียง

ผู้คนส่วนใหญ่ที่ไปวัดระฆังมักจะนิยมตีระฆังเพราะมีความเชื่อที่ว่าผู้ใดได้ตีระฆังจะทำให้มีชื่อเสียงก้องกังวาน นอกจากนี้ยังนิยมสักการะรูปหล่อของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหฺมรังสี) และชมหอพระไตรปิฎกสมัยรัชกาลที่ 1